کد مطلب:211243 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:229
سفارش امام محمدباقر درباره اصحاب خود و تقویت علمی آنها
در شرح حال امام محمدباقر علیه السلام نوشتیم كه وصایای امام پنجم پیرامون دو موضوع بوده اول می خواست در حضور مردم وصیت كند و امام پس از خود را به آنها معرفی كرده باشد دوم آنكه حضرت درباره قبر و تجهیزات دفن خود دستور داد كه اصحاب او هم شاهد و ناظر عمل باشند - سوم آنكه می خواست مقام علمی فرزندش
[ صفحه 29]
جعفر بن محمد را به اصحاب نشان دهد و سفارش كند اصحاب او كه دارای شمه علمی و روح ادبی و فنی بوده اند از پیشگاه امام ششم استفاده كند و به آن حضرت سفارش كرد كه اصحاب او را در راه حركت فكری تأیید و تقویت فرماید.
در اعیان الشیعه می نویسد: امام محمدباقر علیه السلام در مرض موت فرزند خود جعفر را طلبید و فرمود چند نفر از اصحاب از اعیان و اشراف شهر را حاضر كند تا وصیت نماید و جمعی حاضر شدند كه نافع غلام عبدالله بن عمر نیز در آن میان بود و پس از سفارش و دستور در طریق غسل و كفن و دفن و پوشانیدن قبر و غیره فرمود: ای فرزند دلبندم جعفر به تو سفارش می كنم كه اصحاب و یاران خود را به نیكی و خیر و خوبی رفتار نمائی و آنها را در راهی كه در این مكتب تجزیه و تحلیل در پیش دارند تقویت كنی و از مال دنیا هم آنها را بی نیاز سازی به طوری كه محتاج به سؤال دیگران نباشند.
حضرت امام جعفرصادق علیه السلام گفت پدرم آن قدر آنها را غنی و بی نیاز گردانم كه محتاج به سؤال از دیگران نباشند و به كار همه رسیدگی خواهم كرد هر چند در مصر باشند.
از این گفت و شنید معلوم می شود كه اولاد امام محمدباقر علیه السلام همانطور كه در شرح حال او نوشتیم اصحاب خود را از نظر امور اعاشه اداره می كرد تا نگرانی و پریشانی از معیشت نداشته باشند و خوب در مكتب خود حواس و ادراكات خود را متمركز علوم و فنون می نمایند و از همان مكتب سنت جاری شد كه باید تا بتواند با تصرف در زندگانی مادی آنها نیروی روحانی و نفسانی آنها را نیز در اختیار پرورش خود بگیرد و به همین دلیل هم بود كه گفتیم مخارج امام محمدباقر علیه السلام زیاد بود و متكفل امور معیشت بسیاری از مردم مدینه به اضافه شاگردان مكتب خود كه چند صد نفر آنها را می شناسیم بود.
و نكته دیگر این بود كه از شاگردان امام محمدباقر علیه السلام معلوم می شود چند نفری به مصر رفته بودند كه امام ششم فرمود همه آنها را از مال دنیا بی نیاز می كنم حتی آنها كه به مصر رفته اند.
باری امام باقرالعلوم علیه السلام فرمود اصحاب و یاران خود را با تعالیم مفید كامل خود تربیت و تقویت نماید و چنان پرورش دهد كه از دیگران به كلی چه از لحاظ زندگانی مادی و چه از جهت علوم و فنون بی نیاز كردند.
[ صفحه 30]
[ صفحه 29]
جعفر بن محمد را به اصحاب نشان دهد و سفارش كند اصحاب او كه دارای شمه علمی و روح ادبی و فنی بوده اند از پیشگاه امام ششم استفاده كند و به آن حضرت سفارش كرد كه اصحاب او را در راه حركت فكری تأیید و تقویت فرماید.
در اعیان الشیعه می نویسد: امام محمدباقر علیه السلام در مرض موت فرزند خود جعفر را طلبید و فرمود چند نفر از اصحاب از اعیان و اشراف شهر را حاضر كند تا وصیت نماید و جمعی حاضر شدند كه نافع غلام عبدالله بن عمر نیز در آن میان بود و پس از سفارش و دستور در طریق غسل و كفن و دفن و پوشانیدن قبر و غیره فرمود: ای فرزند دلبندم جعفر به تو سفارش می كنم كه اصحاب و یاران خود را به نیكی و خیر و خوبی رفتار نمائی و آنها را در راهی كه در این مكتب تجزیه و تحلیل در پیش دارند تقویت كنی و از مال دنیا هم آنها را بی نیاز سازی به طوری كه محتاج به سؤال دیگران نباشند.
حضرت امام جعفرصادق علیه السلام گفت پدرم آن قدر آنها را غنی و بی نیاز گردانم كه محتاج به سؤال از دیگران نباشند و به كار همه رسیدگی خواهم كرد هر چند در مصر باشند.
از این گفت و شنید معلوم می شود كه اولاد امام محمدباقر علیه السلام همانطور كه در شرح حال او نوشتیم اصحاب خود را از نظر امور اعاشه اداره می كرد تا نگرانی و پریشانی از معیشت نداشته باشند و خوب در مكتب خود حواس و ادراكات خود را متمركز علوم و فنون می نمایند و از همان مكتب سنت جاری شد كه باید تا بتواند با تصرف در زندگانی مادی آنها نیروی روحانی و نفسانی آنها را نیز در اختیار پرورش خود بگیرد و به همین دلیل هم بود كه گفتیم مخارج امام محمدباقر علیه السلام زیاد بود و متكفل امور معیشت بسیاری از مردم مدینه به اضافه شاگردان مكتب خود كه چند صد نفر آنها را می شناسیم بود.
و نكته دیگر این بود كه از شاگردان امام محمدباقر علیه السلام معلوم می شود چند نفری به مصر رفته بودند كه امام ششم فرمود همه آنها را از مال دنیا بی نیاز می كنم حتی آنها كه به مصر رفته اند.
باری امام باقرالعلوم علیه السلام فرمود اصحاب و یاران خود را با تعالیم مفید كامل خود تربیت و تقویت نماید و چنان پرورش دهد كه از دیگران به كلی چه از لحاظ زندگانی مادی و چه از جهت علوم و فنون بی نیاز كردند.
[ صفحه 30]